Elke keer dat de sluiter opent en weer dichtvalt in een fractie van een seconde, zeg ik ja tegen waardevolle momenten, schoonheid, poëzie. Ja, tegen mensen met hun eigenaardigheden, tegen de drukte van de stad, de leegte van het landschap, de silhouetten van flats, de hotdog-reclames. Elke foto helpt me lief te hebben, en soms valt alles op zijn plaats.
Hardop
liefhebben
scroll down
